Benim zihnim bazen saatte 100 km hızla düşünür, aynı anda aklıma milyonlarca olasılık, milyonlarca sebep ve sonuç gelir. Bu kadar düşüncenin içinde hepsi olumlu olmuyor tabi.
Bir gün seans sırasında psikoloğum şunu fark etmemi sağladı: Aslında kimse benimle, benim kendime konuştuğum kadar kötü konuşmuyor. Zihnimin içinde sürekli beni alt etmeye çalışan bir yargıç var sanki. Her hareketimi sorgulayan, özgüvenimi zedeleyen...
Sonra bu yargıcın aslında beni güvende tutmaya çalıştığını, hayatta kalmam için beni kendince güvenli yola geri döndürmeyi amaçladığını fark ettim. Bir düşünün; aklınızda yapmak istediğiniz bir proje var ama bir türlü harekete geçemiyorsunuz. Benden önce birileri daha bunu yaptı, benim özelliğim ne ki diyerek kendinizi geri çekiyorsunuz. İşte sizi küçük tutmaya çalışan bu yargıç aslında düzeninin bozulmasını istemediği ve düzeni bozulursa hayatta kalamayacağını düşündüğü için sizi böyle yönlendiriyor.
Beyin ne kadar da karışık bir organ değil mi?
Bir yandan ilerlememiz gerektiğini söylüyor bize, diğer yandan da eski travmalarımız ve koşullanmalarımız yüzünden bizi geride tutabilyor.
Bunu değiştirmek için en basit yöntemlerden birisi olumlama dinlemek, ister inananarak dinleyin ister inanmayarak, siz dinledikçe beyin bu ikisinin farkını ortadan kaldırıyor. Önemli olan tekrar tekrar dinlemek ve beynin gerçeklik algısını değiştirmek.
Şifa olsun,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder